Als kind van het platteland, ben ik opgegroeid met de natuur, de jaargetijden en met pure materialen. Hier komt mijn voorliefde voor aardse kleuren vandaan. En komend uit een groot gezin waarbij ieder ding bewaard werd (voor ‘je kan het niet weten’) zit het hergebruik van spullen en materiaal in mijn bloed.
Deze twee componenten komen samen in mijn werk.

Ik omarm de gedachte dat creativiteit groeit wanneer je het moet doen met het datgene wat er voor handen is. Een nieuw leven geven aan materiaal, wat los van elkaar weinig betekenis heeft, maar met elkaar juist een uniek kunststuk vormen: ik hou ervan!

Een randje, een losse draad, een oud roestig stuk ijzer… het hoort allemaal bij mijn filosofie dat er veel schoonheid huist in het imperfecte.
Daarnaast past hergebruik heel goed in het besef van duurzaamheid.
Perfecte imperfectie.

‘Een goede basis is het halve werk’…
En de rest bestaat uit door bij elkaar gesprokkeld materiaal

Vilt maak ik uit 100% wol, aangevuld met natuurlijke vezels zoals bamboe, zijde en vlas, om daarna details toe te voegen door het gebruik van allerhande materiaal. Stof, bandjes, garen, knopen… alles komt uit eigen kast, uit de erfenis van mijn moeder of bij de kringloop vandaan. Vooral de oude kettingen en armbanden die ik daar vind, leveren mij de benodigde kralen op.
Oud ijzeren vondsten haal ik uit schuren bij de mensen thuis, of raap ik soms letterlijk van de straat.

Ook in mijn werk van beton tref je diverse materialen aan, al werk ik hierin meestal wat grover. Grotere stukken ijzer, spijkers, zand, grind, steentjes; er is veel bruikbaar. Bijna altijd vind je hierin ook delen van mijn viltwerk terug, waarbij ik op mijn eigen manier beide creatieve werelden laat samenkomen.
Het ruwe en ongepolijste van beton versus het zachte en aaibare van vilt…
Een spannende combinatie die het verrassend leuk doet in het betonwerk dat daaruit voortkomt.